HenrietteSchrijft.nl

Wat is dat toch met herinneringen? Ze lijken verstopt te zitten in een bepaalde geur, in een liedje of soms ook in de smaak van eten. Die herinneringen zitten ergens ver weg in onze grijze hersenmassa opgeslagen om op de meest onverwachte momenten naar boven te komen. Herinneringen uit een ver verleden komen opeens kraakhelder langs waaien. Je was al vergeten dat het gebeurd was. Verwarrend of soms juist ook fijn om weer even te denken aan dat ene bepaalde moment of aan die persoon die je dacht dat je vergeten was.

Er is een visite aangevraagd door de thuiszorg bij meneer de Boer. Er zijn zorgen over zijn gedrag van de afgelopen tijd. Het ene moment is hij volledig bij de pinken het andere moment weet hij niet waar hij is, laat staan wie hij is. Het begint zorgelijk te worden. Dit weekend heeft meneer de Boer de taxi gebeld om hem naar het winkelcentrum te brengen. Eenmaal aangekomen in het winkelcentrum weet hij niet meer waar hij is en dwaalt hij tot sluitingstijd verdwaald rond. Een oplettende winkelier valt op dat er iets mis is en weet via het mobieltje van meneer de Boer zijn dochter te bereiken. Meneer de Boer weet het op dat moment allemaal niet meer.

Aangekomen bij zijn appartement doet hij vrolijk de deur open. Ondanks dat we elkaar al een aantal keren eerder hebben gezien, weet hij niet wie ik ben. Hij laat me binnen en begint direct een relaas over zijn vrouw. Hij maakt zich zorgen om haar. Ze ligt in de andere kamer te slapen. Halverwege de zin valt hij stil. Met zijn hoofd in zijn handen begint hij te huilen. We laten beiden de stilte spreken. Voorzichtig begint hij daarna te praten. Hij vertelt me hoe hij het gevoel heeft dat zijn hoofd een spelletje met hem speelt. Hoe wreed het is om te denken dat zijn vrouw nog leeft om een paar tellen later er achter te komen dat het niet waar is.  Dat hij soms de gezichten van mensen wel herkent maar zich vervolgens geen namen herinnert. Hoe hij de deur van zijn appartement weet te vinden maar de sleutel niet in het slot krijgt.  En dat wanneer hij denkt het bij het rechte eind te hebben, opeens alles krom blijkt te zijn.

Gevangen in de tijd zijn mensen met dementie zoekende naar waarheden. Herinneringen uit het verre verleden doen hun kindertijd herleven om schril te worden afgezet tegen de soms harde realiteit van de tegenwoordige tijd. Herinneringen worden verward met dat wat waarheid is of lijkt te zijn.

Ik heb geen antwoorden voor meneer de Boer. Hoe graag ik ook zou willen, weet ik niet hoe snel of wanneer de ziekte de overhand krijgt. Wat deemoedig nemen we afscheid.

 Ik stap weer op de fiets richting de praktijk en ruik onderweg de geur van gerookt vlees. Heel even waan ik mij op de Afrikaanse heuvels. Heel even tot de regen valt.